Larraun nekazal-tradizio handiko harana da, eta mendeetan zehar nekazaritza eta abeltzaintzaz bizi izan dira nagusiki larraundarrak; gure baserrietan behiak, ardiak eta txerriak hazi dira gehien. Hori agerikoa da herrietako etxe gehien-gehienen egituraketari erreparatuz gero: beheko pisuan, ikuiluan, azienda gordetzen zen neguan; lehenengoan, etxebizitza egoten zen; eta hirugarrenean, ganbaran, lastoa, belarra, artoa eta bestelako fruituak pilatzen ziren. Azken hamarkadetan ekonomikoki egoera asko aldatu den arren, oraindik ere biztanleria aktiboaren %15,81 lehen sektorean aritzen da, eskualdeko tasa altuena izanik (Cederna-Garalur, 2012); horien artean, aipatzekoa da zenbait ekoizlek ardi-gazta ere egiten dutela. Gainera, abeltzaintzatik bizi ez diren askok ere abereak hazten dituzte etxean (oilo eta oilaskoak, behor eta zaldiak…). Datu gisa, gure udalerrian, tamaina ezberdineko 135 esplotazio daude erregistratuta.
Lehen sektoreak behera egitearekin batera, herritarrak beste lanbide batzuetan lan egitera igaro dira. Gaur egun, larraundar gehienak ondoko lanetan aritzen dira: batetik, zerbitzuen sektoreko arlo ezberdinetan (merkataritzan, administrazioan, pertsona- eta enpresa-zerbitzuetan…), bertan zein hiriguneetan; bestetik, industria guneetako lantegietan (Lekunberri, Leitza, Sakana…); azkenik, turismoaren gorakada bat ere eman da, eta ondorioz, landetxe, aterpe, ostatu eta bestelakoen jarduera ekonomikoa ere hazi da.